Od czego zależy nośność żurawia warsztatowego?

Żurawie warsztatowe to jedno z najpopularniejszych urządzeń dźwignicowych, stosowanych powszechnie do podnoszenia oraz przenoszenia ładunków. Ze względu na swoją konstrukcję, wymagającą najczęściej miejscowego trwałego zamocowania, używane są jako wyposażenie pojedynczych stanowisk pracy, dedykowanych konkretnym etapom procesów magazynowych, załadunkowych bądź montażowych i produkcyjnych, a także – obsłudze pojedynczych maszyn.  

Podział żurawi warsztatowych

Żurawie warsztatowe to urządzenia o prostej konstrukcji, analogicznej technicznie do budowy znanych wszystkim żurawi budowlanych. Żuraw warsztatowy składa się z filara pionowego (słupa, stopy), do którego montowany jest poziomy wysięgnik o różnej konstrukcji. Zarówno kształt słupa, jak i forma konstrukcyjna wysięgnika decydują o różnych rodzajach żurawi dostępnych w ofertach producentów.

Różna forma słupa żurawia pozwala wyodrębnić w tej grupie urządzeń żurawie słupowe oraz żurawie przyścienne. Pierwsze z nich osadzane są na podłożu poziomym, drugie – na powierzchniach pionowych – filarach, ścianach itp.

Konstrukcja wysięgnika z kolei dzieli żurawie warsztatowe na żurawie pełnoobrotowe, żurawie wspornikowe oraz żurawie z odciągiem. Każdy z tych typów generuje różne możliwości techniczne w obszarze zakresu pracy, udźwigu oraz możliwości zabudowy.

Czym są wysięg oraz wysokość użyteczna podnoszenia?

W przypadku żurawi warsztatowych najważniejszymi parametrami, wpływającymi na ich użytkowość, są wysięg – a konkretniej jego wielkość – oraz wysokość użyteczna.

Wielkość wysięgu wyznaczana jest – oraz ograniczana – długością elementu konstrukcyjnego, jakim jest poziomy wysięgnik żurawia. W praktyce oznacza zakresy, jakie osiąga poruszający się po wysięgniku wciągnik, a więc – opisuje promień przestrzeni objętej pracą żurawia.

Wysokość użyteczna żurawia warsztatowego jest z kolei wyznaczona wysokością słupa pionowego (filara) urządzenia, skorygowaną sposobem zamocowania wysięgnika oraz konstrukcją wciągnika. W praktyce opisuje wysokość, na jaką można podnieść ładunek z zastosowaniem danego żurawia, a więc – określa wysokość przestrzeni objętej pracą żurawia.

 

 

Od czego zależy nośność żurawia warsztatowego?

Nośność żurawia warsztatowego to kolejny z parametrów ważnych dla jego funkcjonalności. Zależna jest od kilku aspektów, które są uwzględniane podczas projektowania urządzenia.

Nośność żurawia warsztatowego zależy od następujących czynników:

  • wysięg – odległość dzieląca hak wciągnika od kolumny żurawia;
  • wysokość użyteczna podnoszenia – maksymalna wysokość, na jaką można podnieść dany ciężar bez ryzyka uszkodzenia sprzętu;
  • moment roboczy [tm] – w przypadku żurawi obliczany przez pomnożenie wartości udźwigu oraz wysięgu; określa maksymalny ciężar oraz maksymalną odległość od punktu podparcia wysięgnika;
  • pole pracy – zakres przestrzeni objętej pracą żurawia.

Określenie udźwigu żurawia warsztatowego zakłada również uwzględnienie kąta podnoszenia ładunku – szczególnie w przypadku żurawi, których słup nie jest osadzony pionowo, a wysięgnik – poziomo.

Jak mocowane są żurawie warsztatowe?

Aby dobrze dobrać typ żurawia warsztatowego do naszych potrzeb, warto znać pewne aspekty techniczne związane z ich montażem i zastosowaniem.

Najważniejszym aspektem w tym obszarze jest jakość i trwałość podłoża, do którego zostanie zamocowany żuraw. Filary żurawi są najczęściej montowane z zastosowaniem kotew do powierzchni poziomych oraz pionowych – należy więc zwrócić na takie wykonanie posadzki bądź ścian, które umożliwią osadzenie obciążanego urządzenia o dużej masie. W przypadku żurawi przyściennych dodatkowo istotna jest wytrzymałość konstrukcji hali, która będzie musiała znosić obciążenia większe niż generowane przez samą konstrukcję budynku.

Poza zamocowaniem żurawia do podłoża istotny w jego wyborze jest również sposób zamocowania wysięgnika. Warto na to zwrócić uwagę szczególnie w przypadku żurawi pełnoobrotowych oraz żurawi z odciągiem. Pierwsze wymagają przewidzenia odpowiednich odległości od ścian bocznych, drugie – zakładają mniejszą wysokość podnoszenia, nie są więc dobrym rozwiązaniem w niższych pomieszczeniach.